اسب کوچولوی من My Little Pony (2004)

انیمیشن اسب کوچولوی من My Little Pony یه کارتون فانتزی هست که داستان چندتا اسب کوچولو و مهربونه. اونا توی یه سرزمین عجیب و غریب زندگی میکنن؛ البته به جز این اسب‌های بامزه، تو این سرزمین که اسمش آگوستریا هست، اسب‌های شاخ‌دار، اسب‌های پرنده و موجودات فانتزی دیگه‌ای هم هستند. شخصیت اصلی قصه ما، یه اسب کوچولوی تک‌شاخ به اسم تویلایته که توسط پرنسس سلستیا فرمانروای این سرزمین، به شهر پونی‌ویل آورده شده تا در مورد جادو آموزش ببینه. علاوه این اسب دوست‌داشتنی، پنج تا اسب هم سن و سال تویلایت هم هستن. این اسب‌ها تشکیل یه گروه دوستی میدن و هر کدوم یکی از بخش‌های مهم این گروه هستند. مثلا تویلایت عنصر جادو، اپل‌جک عنصر صداقت، فلاترشای عنصر وفاداری، پینکی‌پای عنصر خنده، رین‌بودش عنصر سخاوت و راریتی عنصر مهربونی رو داره. توی این شهر، اتفاقات زیادی می‌افته که تو هر قسمت یکی از اون اتفاقات نشون داده می‌شه. گاهی مشکلاتی برای یکی از این اسب‌ها می‌افته و گاهی هم باید با موجودات تخیلی مثل اژدها یا مار آبی روبرو بشن. بعد از هر اتفاقی، تویلایت یه گزارشی به پرنسس سلستیا می‌فرسته و توضیح می‌ده که از این اتفاق چی یاد گرفته. اسب کوچولوی من My Little Pony هم قسمتهای سریالی داره و هم فیلم. شما توی آفرینک میتونید قسمتهای مختلف اون رو ببینید. این سریال ، از 6 فصل تشکیل شده و مجموعا 143 تا قسمته. البته معمولا هر قسمتی، داستان خودش رو داره و در واقع، قسمت‌هاش به‌هم پیوسته نیستن.

شخصیت‌های انیمیشن اسب کوچولوی من My Little Pony

اپل‌جک: ایکی از اعضای گروه دوستیه که خیلی پرتلاشه و تو مزرعه خونوادگی‌شون کار می‌کنه. فلاترشای: اسب پرنده خجالتی و ترسوی ماست که خیلی سعی می‌کنه به بقیه کمک کنه. پینکی‌پای: یکی دیگه از اسب‌های داستان‌مونه که خیلی هم شیطونه. رین‌بودش: این خانم کوچولوی آبی‌رنگ یه اسب پرنده است که آب‌وهوا رو کنترل می‌کنه. راریتی: این یکی، یه اسب تک‌شاخه که به رنگ سفید و بنفشه. البته علاوه بر این اسب‌های بامزه و دوست‌داشتنی، شخصیت‌های دیگه‌ای هم هستن که گاهی تو بعضی از قسمت‌ها دیده میشن.

جوایز

جایزه (Behind the Voice Actors Awards) بهترین صدای کودکانه: سال 2012جایزه (Leo Awards) بهترین موسیقی انیمیشن: سال 2013جایزه (Behind the Voice Actors Awards) بهترین صدای زن: سال 2015جایزه (The Joey Awards) بهترین صدای زن: سال 2015